Berglopen doe ik al zo lang als ik me kan herinneren en vooral de St. Pietersberg oefent al heel lang een aantrekkingskracht op mij uit. Het zal ergens rond 1969/70 zijn geweest dat ik voor het eerst met de berg in aanraking kwam. Ik had een vriendje die eerst bij mij om de hoek woonde maar later verhuisde naar St. Pieter. Aangezien dat niet zo ver weg was bleven we elkaar opzoeken. Hij had inmiddels op St. Pieter ook nieuwe vrienden gevonden en die leerde ik ook kennen. Meestal kwamen we op het kerkplein bij elkaar. Met hen ben ik de eerste keer naar de “berg” gegaan en hebben we de zonneberg bezocht.
Sindsdien ben ik met het mergelvirus besmet en ben ik de berg blijven bezoeken. We zijn inmiddels 50 jaar verder en de passie is alleen maar groter geworden. Sinds heel wat jaren probeer ik de groeven te doorgronden en ligt het zwaartepunt van mijn ondergrondse tochten bij onderzoek. Mijn eigen onderzoeken of onderzoeken van anderen waarbij ik op een of andere manier help.
Ik heb besloten geen lang verhaal te schrijven over wat er in die 50 jaar is gebeurd, maar zal zo nu en dan wat anekdotes plaatsen in het blog gedeelte.
De foto hiernaast is gemaakt door Kees van Hooijdonk.